Op woensdag 15 november is er in het Maas theater in Rotterdam een debat over urban dance in theaters. Het is de kick-off van een internationaal samenwerkingsproject waarvan Roots & Routes projectleider is. (Meer info hier.) Ik ben gevraagd om voor dit project een onderzoek te doen naar hoe enerzijds urban dansers en makers, en anderzijds theaterprogrammeurs en beleidsmakers naar elkaar kijken. Wat zijn de opvattingen over elkaar? Kloppen deze? Hoe verandert dit in de loop van het project?

Tijdens de audities is er een aantal interviews met dansers afgenomen. De dansers kwamen uit Nederland, Duitsland en België. Het leverde een aantal interessante citaten op.

Over waarom er zo weinig urban dance op reguliere podia te zien is:

‘Many people they don’t even know there are theatrical hiphop shows. So sometimes they’re afraid to just see some people turning around on their heads and that’s it. But we can do more.’ 

De houding ten opzichte van andere dansstijlen:

‘If I had the chance I would probably even go to ballet, you know, because I respect that as well. It’s like really hard and really beautiful, so, very interesting for me.’

Hoe dansers hun eigen positie zien in het culturele landschap:

‘I think especially nowadays there is no way around urban dance anymore. (…) it’s such a huge culture, there’s such a huge impact, there’s a whole industry behind it and it would be turning a blind eye actually to ignore it, right?’

En ook: als er gevraagd wordt hoe de theaterwereld volgens hen georganiseerd is:

‘I have to say, I don’t have any idea about this. I don’t think… I never thought about this actually.’ 

Ik ben benieuwd naar het debat.

Foto door Saira Awan